We voelden nattigheid...
Door: Geert van den Biggelaar
Blijf op de hoogte en volg Geert
13 Oktober 2011 | Nieuw Zeeland, Palmerston North
Hee allemaal..
Inmiddels ben ik alweer over de helft van mijn verblijf in Nieuw Zeeland. Iemand (geen idee wie) zei ooit tegen me dat de eerste drie weken en de laatste drie weken erg traag voorbij gaan en dat daartussen de tijd vliegt. Die uitspraak klopt volgens mij vrij aardig. De weken vliegen voorbij!
Donderdag 6 oktober stond er iets anders op het programma dan het gebruikelijke locomotiescoren van koeien. We werden gevraagd om een dagje mee te helpen bij de schapen. Dat leek ons best interessant, dus in de vroege morgen vertrokken wij richting een weiland net buiten Palmerston North. Daar gingen we de hele dag staartjes van lammetjes knippen. Klinkt luguber, maar is (volgens de veeartsen en onderzoekers hier) toch beter voor het welzijn van het dier. Wanneer de staart namelijk niet geknipt wordt, gaan er zich vliegen nestelen rondom de staart, die uiteindelijk heel de staart op kunnen vreten.
Ook moesten we de lammetjes wegen en sommige lammetjes hadden nog een jas (ofzoiets) aan, die met de zomer in het vooruitzicht ook uit moest. Al met al een heel interessante dag!
Vrijdag wilden we op tijd naar Apiti om daar een weekend te gaan hiken. Voor het donker wilden we bij een 'hut' in het nationale park zijn, waar ik het in mijn vorige verslag over had.
We moesten echter wel gewoon locomotiescoren die dag, dus we waren pas om een uur of 6 thuis.
Verder wilden we ons nog een keer goed vol eten, want al het eten wat in je buik zit, hoef je niet meer op je rug mee te nemen! Daardoor waren we wel zo ver in tijd uitgelopen, dat het al donker was voordat we bij het nationale park aankwamen. Ook daar waren we goed op voorbereid, want Gerco en ik hadden beiden een (goedkoop) zaklampje gekocht. Na 2 minuten lopen in het donker stopte mijn lampje er pardoes mee en toen we aankwamen bij de hut, was Gerco's lampje ook al stuk! Rommel verkopen ze hier!
Bij de hut aangekomen, zagen we dat er al een man lag te slapen. Vervelend, want nu konden we binnen geen herrie meer maken. Buiten een kampvuurtje gestookt (mag hier overal) en redelijk op tijd gaan slapen.
Zaterdagochtend wilden we op weg naar een andere hut, maar omdat het regende, besloten we even te wachten tot de regen stopte... Na 3 uur wachten was het nog steeds aan het regenen.... grr...
Hierop besloten we ook de tweede nacht in hetzelfde hutje te verblijven, maar toen de regen toch even stopte, zijn we toch nog even richting de beek gelopen, die 150 meter lager lag. Halverwege begon het toch weer te stortregenen! Toch maar doorgelopen en bij de beek aangekomen zagen we een tentje staan. Bij dat tentje hing een hert aan een boom. Er bleken jagers in het tentje te slapen en dit hert hadden ze vanmorgen geschoten.
Wij vonden het leuk om te proberen de overkant van het beekje te bereiken via de stenen die boven het water uitstaken. Dit zorgde al gauw voor natte voeten, dus toen dacht ik dat het ook geen kwaad kon de hele beek door te lopen :). Lukte helaas niet... die stenen zijn veel te glad!
Teruggekomen bij de hut, waren er alweer nieuwe mensen. Shit dachten we, weer een avond zonder gezelligheid en herrie...
Dit keer viel het echter reuze mee! Super aardig echtpaar, dat net als wij erg hield van een spelletje. Wij hebben hen dus leren rikken, ezelen en koehandelen (kaartspelletjes) en zij leerden ons wat Nieuw Zeelandse spelletjes.
Zondag besloten we niet al te laat terug te gaan richting Palmerston North. Nieuw Zeeland moest opnieuw spelen in het WK rugby, dit keer de kwartfinale. Ook nu wonnen ze, dus het begint nu echt spannend te worden! Al met al toch weer een mooi weekend.
Hierna begon de werkweek weer. Tot nu toe hebben we nog altijd (redelijk) goed weer gehad, maar vanaf maandag heeft het hier bijna non-stop geregend... Daar word je niet vrolijk van! Op woensdag moeten we altijd buiten zitten/staan bij het beoordelen van de koeien van Dairy Unit 1, dus gisteren urenlang in de nattigheid doorgebracht... bah! We hebben daarop met de spullen (rommel) die op het bedrijf lagen, zelf een soort krot gebouwd, waarin wij een beetje konden schuilen voor de regen :). Helaas geen foto, maar wij waren best trots op dit bouwsel!
Inmiddels ben ik alweer over de helft van mijn verblijf in Nieuw Zeeland. Iemand (geen idee wie) zei ooit tegen me dat de eerste drie weken en de laatste drie weken erg traag voorbij gaan en dat daartussen de tijd vliegt. Die uitspraak klopt volgens mij vrij aardig. De weken vliegen voorbij!
Donderdag 6 oktober stond er iets anders op het programma dan het gebruikelijke locomotiescoren van koeien. We werden gevraagd om een dagje mee te helpen bij de schapen. Dat leek ons best interessant, dus in de vroege morgen vertrokken wij richting een weiland net buiten Palmerston North. Daar gingen we de hele dag staartjes van lammetjes knippen. Klinkt luguber, maar is (volgens de veeartsen en onderzoekers hier) toch beter voor het welzijn van het dier. Wanneer de staart namelijk niet geknipt wordt, gaan er zich vliegen nestelen rondom de staart, die uiteindelijk heel de staart op kunnen vreten.
Ook moesten we de lammetjes wegen en sommige lammetjes hadden nog een jas (ofzoiets) aan, die met de zomer in het vooruitzicht ook uit moest. Al met al een heel interessante dag!
Vrijdag wilden we op tijd naar Apiti om daar een weekend te gaan hiken. Voor het donker wilden we bij een 'hut' in het nationale park zijn, waar ik het in mijn vorige verslag over had.
We moesten echter wel gewoon locomotiescoren die dag, dus we waren pas om een uur of 6 thuis.
Verder wilden we ons nog een keer goed vol eten, want al het eten wat in je buik zit, hoef je niet meer op je rug mee te nemen! Daardoor waren we wel zo ver in tijd uitgelopen, dat het al donker was voordat we bij het nationale park aankwamen. Ook daar waren we goed op voorbereid, want Gerco en ik hadden beiden een (goedkoop) zaklampje gekocht. Na 2 minuten lopen in het donker stopte mijn lampje er pardoes mee en toen we aankwamen bij de hut, was Gerco's lampje ook al stuk! Rommel verkopen ze hier!
Bij de hut aangekomen, zagen we dat er al een man lag te slapen. Vervelend, want nu konden we binnen geen herrie meer maken. Buiten een kampvuurtje gestookt (mag hier overal) en redelijk op tijd gaan slapen.
Zaterdagochtend wilden we op weg naar een andere hut, maar omdat het regende, besloten we even te wachten tot de regen stopte... Na 3 uur wachten was het nog steeds aan het regenen.... grr...
Hierop besloten we ook de tweede nacht in hetzelfde hutje te verblijven, maar toen de regen toch even stopte, zijn we toch nog even richting de beek gelopen, die 150 meter lager lag. Halverwege begon het toch weer te stortregenen! Toch maar doorgelopen en bij de beek aangekomen zagen we een tentje staan. Bij dat tentje hing een hert aan een boom. Er bleken jagers in het tentje te slapen en dit hert hadden ze vanmorgen geschoten.
Wij vonden het leuk om te proberen de overkant van het beekje te bereiken via de stenen die boven het water uitstaken. Dit zorgde al gauw voor natte voeten, dus toen dacht ik dat het ook geen kwaad kon de hele beek door te lopen :). Lukte helaas niet... die stenen zijn veel te glad!
Teruggekomen bij de hut, waren er alweer nieuwe mensen. Shit dachten we, weer een avond zonder gezelligheid en herrie...
Dit keer viel het echter reuze mee! Super aardig echtpaar, dat net als wij erg hield van een spelletje. Wij hebben hen dus leren rikken, ezelen en koehandelen (kaartspelletjes) en zij leerden ons wat Nieuw Zeelandse spelletjes.
Zondag besloten we niet al te laat terug te gaan richting Palmerston North. Nieuw Zeeland moest opnieuw spelen in het WK rugby, dit keer de kwartfinale. Ook nu wonnen ze, dus het begint nu echt spannend te worden! Al met al toch weer een mooi weekend.
Hierna begon de werkweek weer. Tot nu toe hebben we nog altijd (redelijk) goed weer gehad, maar vanaf maandag heeft het hier bijna non-stop geregend... Daar word je niet vrolijk van! Op woensdag moeten we altijd buiten zitten/staan bij het beoordelen van de koeien van Dairy Unit 1, dus gisteren urenlang in de nattigheid doorgebracht... bah! We hebben daarop met de spullen (rommel) die op het bedrijf lagen, zelf een soort krot gebouwd, waarin wij een beetje konden schuilen voor de regen :). Helaas geen foto, maar wij waren best trots op dit bouwsel!
-
13 Oktober 2011 - 15:00
Elly:
Ik had net een reactie geplaatst bij Gerco en toen dacht ik nu ook maar even Geert gedag zeggen. Zo te zien vermaken jullie je wel goed.Leuk dat je nog een filmpje heb gemaakt bij die beek.Volgens mij is het daar prachtig. Het wordt straks nog afkikken als jullie weer terug zijn in Nederland.
groeten van Harry en Elly -
13 Oktober 2011 - 19:27
Jan En Nori:
Grappig dat filmpje en als je toch kletsnat bent..... wat maakt het uit -
13 Oktober 2011 - 20:22
Harry:
Dag Geert,
Kun je ook nog een filmpje maken van dat koeien scoren?
Welke scores zijn mogelijk?
Wat doen jullie om een koe naar een hogere score te tillen?
Met andere woorden; beuren jullie nog een poot op?
Wordt er op andere gebieden ook nog gescoord?
We blijven benieuwd :) -
14 Oktober 2011 - 09:45
Inge Vd Biggelaar:
Haha leuk verhaaltje, filmpje en foto's.. Hopen dat het daar wat beter weer wordt dan! -
18 Oktober 2011 - 05:41
Marcellus:
Heeej avonturier,
Mooi verhaaltje, compleet met beelden! Je kunt zo aan Expeditie Robinson mee doen; tactisch sterk om eerst wat te eten. Lijkt me alleen wel lastig om die hut in het donker nog te vinden. Was het een groot uitgevallen tuinhuisje?
Gaaf dat jullie hun Nederlandse spelletjes hebben geleerd. Toch zeker wel gewonnen met koehandelen? Heb je hen ook gelijk leren rijmen met Ricken of ....
Veel schik nog!
Adios,
Marcel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
