Rondreis Zuidereiland Nieuw Zeeland week 2

Oké, nog zin om dit verslag te lezen na mijn verslagje van week 1? Hieronder het vervolg van mijn 'spannende' avonturen:


De volgende ochtend wilden we wat in Queenstown gaan doen. We wilden echter niet bungeejumpen, lugen, raften of skydiven, omdat we dat al gedaan hadden of omdat we dat op een andere plek wilden doen. Daarom gingen we in het ruige Queenstown naar een uiterst rustige dierentuin! Deze dierentuin zat vol Nieuw Zeelandse, zeldzame dieren. Op deze plek hebben we ook voor het eerst een echte kiwi gezien!

Daarna gingen we verder naar Arrowtown, een oud goudzoekersdorpje dat nu volledig was omgetoverd tot toeristische trekpleister. Aldaar heb ik een museumpje over de geschiedenis van Queenstown en Arrowtown bezocht. Zeker de moeite waard. Ook deze dag was het weer prachtig weer, waardoor elk landschap toch een stukje mooier was dan op de regenachtige dagen.

Na het avondeten zijn we op reis gegaan richting de westkust. Erg ver kwamen we deze avond niet meer, want het was al vrij laat en ook nu was de route weer zo mooi dat ik de auto verscheidene malen langs de kant heb gezet om van het uitzicht te genieten. We zijn uiteindelijk beland in het plaatsje Wanaka, waar we kampeerden aan het gelijknamige Lake Wanaka.


Vrijdagochtend gingen we naar de
plaatselijke schietbaan. Deze schietbaan hadden we donderdagavond al gezien, maar toen was hij gesloten. Schieten is erg leuk, maar ik was niet zo talentvol. Een geboren jager ben ik dus niet. Gerco kon het een stuk beter. Van de 25 schoten had hij geloof ik wel 14 keer raak geschoten!

Hierna gingen we naar Puzzling World. Puzzling World was een gebouw dat bol stond van de optische illusies. Heel apart en wederom erg leuk.

Daarna moesten we nog een eind in de auto om aan te komen in Fox Glacier, één van de twee grote plaatsen waar je kunt gletsjerbeklimmen. Het was nog even spannend of we wel genoeg benzine in de tank hadden om deze plek te bereiken, maar uiteindelijk bleek dat geen probleem.


Zaterdag zijn we eerst richting Frans Jozef Glacier gereden om daar de gletsjer te beklimmen. Frans Jozef zou namelijk mooier zijn dan Fox Glacier, omdat de gletsjer wat steiler en ruiger is. Helaas was de tour daar volgeboekt en moesten we weer terugrijden naar Fox Glacier. Daar hebben we een halve dag rondgelopen over de gletsjer. Van deze tour had ik wel wat meer verwacht. Het is lang niet zo spectaculair als het klinkt en daarbij hadden we ook nog eens erg grauw weer. Overigens was het in dat gletsjergebied altijd erg regenachtig. De gletsjer kwam namelijk uit in een regenwoud waar per jaar zo’n 4 meter regen valt!


Zondag was een reisdag. We hadden gepland om deze dag van Fox Glacier naar Nelson te rijden. Onderweg kwamen we langs Punakaiki, waar de beroemde pancake rocks liggen. Het mooiste tijdstip om de Pancake Rocks te bezichtigen is met vloed. Wij wisten dat niet, maar dat lazen we toen we in Punakaiki aankwamen. Toen we op het tijdschema voor getijden keken, bleken we geluk te hebben. Precies op het moment dat wij aankwamen, was het vloed! Vooral de blowholes waren indrukwekkend om te zien. Een golf komt daarbij in een gat, waardoor er een fontein/spetters uit dat gat komt/komen.


In een voorstadje van Nelson met de naam Richmond brachten we de nacht door. De volgende ochtend wilden we gaan skydiven. We moesten daarvoor een stukje richting het Abel Tasman nationaal park rijden, wat zo’n 50 kilometer ten Noordwesten van Nelson lag. 50 kilometer vind ik in Nederland veel, maar hier zijn de afstanden normaal gesproken zo groot, dat 50 kilometer best dichtbij is.

Aangekomen in Motueka - het dorp waar we zouden skydiven - hadden we nog wat tijd over, dus besloten we even bij de I-site te kijken. Bij deze I-site kwamen we zomaar twee Nederlanders tegen die we in Palmerston North ook al eens gezien hadden! Erg apart, want wij wisten helemaal niet dat zij op dit moment ook aan het rondreizen waren.

Daarna naar het vliegveld(je) gereden, waarna de spanning toch wat begon te stijgen. Ik had niet verwacht dat ik nog een nieuw hoogtepunt van deze reis zou beleven, maar toch is dat weer gebeurd. Skydiven is in één woord GEWELDIG! Toen ik weer met twee benen op de grond stond, wilde ik het liefst weer in dat vliegtuig springen om nóg een keertje te springen. Tsjonge wat geeft dat skydiven een kick!

’s Avonds doorgereden naar Blenheim, waar we wederom op een Holiday park wilden parkeren. Zoals gewoonlijk meldden we ons eerst bij de receptie om te vragen of ze nog een plekje voor ons hadden en hoeveel dat ging kosten. De twee mannen die hier achter de balie zaten, hadden een Nederlandse vader. Op zich niet zo bijzonder, maar ze konden ook nog eens gruwelijk ouwehoeren. Ik denk dat we zeker een half uur hebben staan buurten aan de balie, terwijl het eigenlijk al na sluitingstijd was.


Dinsdag 15 november begonnen we met een bezoekje aan een wijnboerderij. Niet dat wij zulke wijnliefhebbers zijn, maar Blenheim lag midden in dé wijnstreek van Nieuw Zeeland, Marlborough. Dit is volgens mij de enige streek in Nieuw Zeeland waar je vrijwel geen schapen en koeien ziet, omdat elke vierkante meter beplant is met druivenstruiken. Bij de wijnboerderij hebben we 5 soorten wijn geproeft (telkens één slokje), en de smaak ervan viel niet eens tegen. Daarna besloten we maar door te rijden, want nog meer wijnproeverijen bezoeken en autorijden samen werkt natuurlijk niet.

Deze dag zetten we koers naar Hanmer Springs, een stadje dat vooral bij de Nieuw Zeelanders zelf erg populair is. Dit betekende dat we nu officieel een rondje hebben gemaakt. We zijn namelijk opnieuw over het stuk snelweg van Picton naar Kaikura gereden en daar zijn we op onze eerste dag Zuidereiland ook al geweest. We hebben toen erg veel zeeleeuwen gezien, maar de bus waar we in zaten, reed daar natuurlijk gewoon voorbij. Omdat het deze dag weer prachtig weer was, zijn we maar eens gestopt bij een zeehondenkolonie. We hadden verwacht dat die dieren erg bang voor ons waren, maar dat bleek niet zo te zijn. We hebben de zeehonden tot op 2 meter benaderd en zelfs dat vonden ze geen probleem. Ze lagen heerlijk in het zonnetje en ze waren niet van plan om weg te gaan voor ons.

Toen we in Hanmer Springs aankwamen, hebben we een film gehuurd, die overigens erg slecht was. Daarna zo lang mogelijk wakker gebleven, omdat we ons ritme al een beetje wilden verzetten voor de terugtocht naar (het koude) Nederland.
De volgende dag hebben we onze tassen voor het laatst ingepakt en zijn we naar de spa’s van Hanmer Springs gegaan. Veel warme baden, die schijnbaar ook nog een geneeskrachtige werking hadden. Kwam vooral neer op veel (dikkige,) oude mensen in een warm bad.

Daarna zijn we naar Christchurch gereden om de auto terug te brengen. Bij de autoverhuurmaatschappij kregen we een lift naar het vliegveld.

Op dat vliegveld zitten we nu nog... wachtend op ons vliegtuig, dat pas morgenvroeg om half 7 vertrekt. Die vlucht was veel goedkoper dan een vlucht in de middag of in de avond, dus wij brengen nu de nacht door op het vliegveld.

Ik heb de stekker van de laptop in het stopcontact bij een helpdesk gestopt, omdat daar op dit tijdstip toch niemand aan het werk was. Het resultaart daarvan was dat ik een keer of 4 werd aangesproken door een nieuw zeelander die helemaal de weg kwijt was. Toch maar even een ander plekje opgezocht!

Tot zaterdag! (of een beetje later)

Geert